கவிதைகள்

அதற்கே ஒரே ஒரு மதுப்போத்தல் அதற்கே நான் வந்தேன் நகரெங்கும் படுகளம் ஊரே பிணக் காடு ஆனாலும் வந்தேன் அதற்கே நான் வந்தேன் நிலமெங்கும் கொடுநாகம் நீளும் வழி பாதாளம் ஆனாலும் வந்தேன் அதற்கே நான் வந்தேன் குன்றெங்கும் எரிமலை குறும்புதரில் கொள்ளிவாய்கள் ஆனாலும் வந்தேன் அதற்கே நான் வந்தேன் கடலெங்கும் பேய் அலைகள் கரையெல்லாம் முதலை ஆனாலும் வந்தேன் அதற்கே நான் வந்தேன் வனமெல்லாம் புலிக்கூட்டம் மரந்தோறும் வேதாளம் ஆனாலும் வந்தேன் அதற்கே நான் வந்தேன் வானெங்கும் விஷக்காற்று திசையெல்லாம் மின்னல் ஆனாலும் வந்தேன் ஒரே ஒரு மதுப்போத்தல் அதற்கே நான் வந்தேன் காப்பி நதி காப்பி நதியின் கரையில் அமைந்துள்ளது உன் நகரம் கரையெங்கும் கிளைக்கும் தாவரங்கள் காய்ந்தபின் காப்பி நிறத்திற்கே திரும்புகின்றன காப்பி வாடை வீசும் மனிதர் உதடுகளில் உருள்வது காப்பியின் மொழி காப்பி வண்ண மண்ணில் அனைத்தும் காப்பியின் ரூபம் சந்திர சூர்யர் ஒளியில் காப்பியின் பிசுப்பு மின்னலின் ருசியில் காப்பியின் கசப்பு காப்பி நதி குடிக்க வயிறு உண்டோ யயாதி காப்பி நதி கடக்க தோணி உண்டோ யயாதி காப்பி நதி கடந்தால் காலம் உண்டோ யயாதி 19ம் நாள் யுத்தம் இரவு வெகுநேரம் கதவு தட்டப்பட திறந்தேன் நின்றிருந்தது என் பிரேதம் இன்றைய யுத்தத்தின் வரவு செலவு அறிக்கையை விவாதிக்கத் துவங்கினோம் இறுதியில் எஞ்சியிருந்தன மாலை சூரியனும் கொஞ்சம் கையெறி குண்டுகளும் குற்றுயிரான நம்பிக்கையும் சில முளைக்காத சொற்களும் தீக்கிரையான நகரத்தில் பிணங்களின் சென்செக்ஸ் இன்று சரிந்திருந்தது இன்றைய புகாரின் சூத்திரம் என்ன என்றேன் நமது திருவிழாக்களை வழிப்பறி செய்யும் ஆரலைக் கள்வர்கள் என் மதுக்குடுவையை பிடுங்கிக்கொண்டார்கள் என்றது பிறகு யுத்தத்தின் முடிவைப் பற்றி வெகுநேரம் பேசிக் கொண்டிருந்தோம் நான் இறக்கும் வரை